امامت از اصول دین است.

«امام»به معنای پیشوا و جمع آن «ائمه» است.در حقیقت به آنچه از او پیروی می شود امام می گویند؛ خواه کتاب باشد یا انسان،حق باشد یا باطل.

 1- خداوند در حجه الوداع،پیامبر را مخاطب قرار داده و می فرماید :«یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس و الله لا یهدی القوم الکافرین»(سوره چاثیه آیه 24) ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است به مردم برسان و اگر چنین نکنی،رسالت خدا را انجام نداده ای (و رسالت تو بی سرانجام است) وبدان که خداوند تو را از خطرات احتمالی حفظ می کند و خداوند کافران را هدایت نمی کند.

2-در روایات متعدد یکی از امور زیر بنایی و اساسی اسلام ،امامت و ولایت معرفی شده است ،چنانکه در کتاب وسائل الشیعه آمده که می فرماید: بنا و اساس اسلام بر چند موضوع استوار است و ولایت و رهبری را از اساسی ترین آنها می داند ، از جمله :امام باقر(ع) می فرماید:«بنی الاسلام علی خمسه اشیاء: علی الصلاه و الزکاه و الحج و الصوم و الولایه » بنای اسلام بر نماز،زکات ،حج ،روزه و ولایت استوار است. زراره که از شاگردان  بزرگوار امام بود،می پرسد: کدام یک از این امور مهم تر است ؟امام می فرمایند :ولایت از همه مهم تر است وسپس چنین توضیح می فرماید:«لانها مفتاحهن و الوالی هو الدلیل علیهن» زیرا ولایت،کلید سایر مسائل است و والی نقش رهبری و هدایت مردم را به دیگر موارد دارد.

توحید که اولین اصل دین است ،زمانی نمادین می شود که حاکم جامعه ،امام معصوم باشد و گرنه به جای توحید،شرک و طاغوت سبز می شود. نبوت و شریعت زمانی پا بر جا می ماند که رهبری معصوم آن را حفظ کند و گرنه با خرافات و تحریف و بدعت و سلیقه های شخصی آمیخته شده و وحی از اعتبار می افتد؟اصولا جامعه بدون قانون و رهبر حق،مساوی با جنگل است و هر یک از قانون و رهبر مکمل یکدیگر و جدایی ناپذیرند؟شناخت و توجه به معاد و آشنائی با مسائل ملکوتی آن،جز از طریق امام معصوم امکان پذیر نیست.امامت است که به نماز جان می دهد ،به حج و روزه جهت می دهد،به جهاد مشروعیت می دهد و فرائض الهی را احیا می کند. امام همانند کارخانه برق به همه لامپ ها نور و روشنایی می دهد.آری مسدله رهبری و امامت و نقش آن در نظام جامعه اسلامی و حفظ و استقرار قانون جای هیچ گونه تردید و گفتگوئی نیست.