راهنما بودن امام

در هر حرکت مادی یا معنوی ،چند چیز مطرح است :1-راه و مسیر 2-وسیله و ابزار 3-هدف و مقصد4-رهبر و راهنما

در این میان نقش راهنما از همه مهمتر است، زیرا که اگر او نباشد هم راه را گم می کنیم و هم هدف را و هم وسیله ها بی جهت بکار می افتد.

امام راهنمای جامعه در حرکت به سوی خداست.

الگو بودن امام

امام مدل،نمونه و میزان است . اگر الگوهای کامل و واقعی را پیش چشم خود مجسم نکنیم و به آنان عشق نورزیم ،الگوهای کادب و باطل با تبلیغات نابجا فرا روی ما قرار خواهند گرفت و به آنان گرایش پیدا خواهیم نمود و ما را به سوی خود خواهند کشید.

امام تنها راهنما نیست،بلکه بلکه امام است،تنها سرپرست نیست،بلکه امام است،یعنی کار و عبادت ،خوردن جنگیدن، سکوت و فریادش برای ما الگو و درس است.

نقش الگوها در جامعه

قرآن زنان پیامبر را مخاطب قرار داده و مب فرماید :«یا نساء النبی من یات منکن بفاحشه مبینه یضاعف لها عذاب ضعفین»هرکدام از شما مرتکب خلافی آشکارا شود ،دو برابر سایر زنان زنان عذاب می شود.؟ این به خاطر آن است که زن پیامبر عملا الگو و مدل سایر مردم است و نقش رهبری ایفا می کند.در حدیث می خوانیم:«یغفر للجاهل سبعون ذنبا قبل ان یغفر للعالم ذنب واحد»هفتاد گناه از جاهل بخشیده می شود قبل از آنکه یک گناه از عالم بخشیده شود. آری انسان عالم و دانشمند،در جامعه سرآمد و الگوی مردم است،لذا خطای او هم بزرگ به حساب می آید.؟بزرگان گفته اند:گناه صغیره عالم و دانشمند،گناه کبیره به حساب می آید،زیرا عمل او در دیگران بیشتر اثر گذار است اینکه می بینیم گناه بدعتگذار و کسانی که در جامعه پیشگام و برنامه ریز و پایه گذار انحراف هستند چند برابر سایرین است،به خاطر آن است که آنها نقش الگو و رهبری را دارند.